Merkury - Badania

Pierwszych teleskopowych obserwacji Merkurego dokonał w XVII wieku Galileusz. Niedługo potem Giovanni Zupi udowodnił, że Merkury krąży wokół Słońca. W 1737 r. John Bevis zaobserwował jedyne do tej pory (widoczne z Ziemi) przejście pobliskiej planety przed inną. Kolejne zakrycie Merkurego przez Wenus nastąpi dopiero 31 grudnia 2133 r. Na przestrzeni wieków Merkury był jedną z planet, którą, ze względu na bliskość słońca i stosunkowo niewielką średnicę, trudno było badać. W 1965 r. Amerykanie udowodnili, że okres rotacyjny planety wynosi 59 dni, co było jednym z ostatnich odkryć dokonanych za pomocą naziemnego teleskopu.

Podróż na Merkurego nie jest prosta - wymaga więcej paliwa rakietowego niż do całkowitego opuszczenia Układu Słonecznego. Ze względu na tą i inne trudności, Merkurego odwiedziły do tej pory tylko 2 satelity: Mariner 10 i Messenger. Mariner 10, wystrzelona 3 listopada 1973, odwiedziła Merkurego w latach 1974-75 i wykonała zdjęcia ok. 45% powierzchni. 24 marca 1975 r. (po wyczerpaniu się paliwa) NASA przerwała łączność z sondą. Możliwe, że do tej pory krąży ona wokół słońca i co jakiś czas mija Merkurego.

Messenger opuściła Ziemię 3 sierpnia 2004. Pierwszy raz przeleciała nad Merkurym 14 stycznia, a kolejny 6 października 2008 r. Sonda jeszcze raz, we wrześniu 2008 zbliży się do planety, po czym, w marcu 2011, stanie się jej sztucznym satelitą i przez co najmniej rok będzie przesyłać dane naukowe na Ziemię. "Celem misji jest pogłębienie wiedzy na temat dużej gęstości planety, jej geologicznej historii, pola magnetycznego, struktury jądra, znalezienia przyczyny braku atmosfery oraz rozstrzygnięcia, czy na biegunach znajduje się lód" - wikipedia.

Na 2013 r. planowana jest kolejna misja badawcza pod nazwą BepiColombo, która będzie miała za zadanie dostarczenie informacji m. in. o pochodzeniu i ewolucji planet o orbitach bliskich gwieździe centralnej.

Merkury - Historia odkrycia

Prawdopodobnie pierwszymi obserwatorami Merkurego byli asyryjscy astronomowie żyjący ok. XIV w. p.n.e. Nazwali oni nowo odkryte ciało niebieskie "skaczącą planetą". Starożytni grecy uznali Merkurego za dwa obiekty; ten, który widzieli o poranku, nazwali Apollo, a widoczny wieczorem - Hermes. Grecy zrozumieli swoją pomyłkę ok. IV w. p.n.e. W późniejszych wiekach Rzymianie zmienili nazwę planety na Merkury - mitologiczny odpowiednik greckiego Hermesa.